عطارد نزدیکترین سیاره به زمین است نه زهره!
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۵۰۸۳۷
ساعت24 -محققان آمریکایی به تازگی اعلام کردهاند که سیاره عطارد از نظر گردش مداری به دور خورشید نزدیکترین سیاره به زمین است.
یکی از سوالات جالب فضایی که همواره در ذهن علاقهمندان به این حوزه مطرح میشود این است که نزدیکترین سیاره به کره زمین چیست؟
جوابی که اغلب مردم به این سوال میدهند سیاره زهره(venus) است، اما در واقع پاسخ این سوال سیاره عطارد(mercury) است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگرچه زهره سیارهای است که از نظر مداری، نزدیکترین فاصله به زمین را دارد، ولی هنگام گردش مداری به دور خورشید، سیاره عطارد به مدت بیشتری در نزدیکترین فاصله به زمین باقی میماند.
"تام استاکمن"(Tom Stockman) دانشجوی دکترای دانشگاه آلاباما به همراه گروهی از محققان اظهار کردند، برخی بیدقتیها و ابهامها سبب میشود اطلاعات نادرستی نسبت به فاصله متوسط بین سیارات انتشار یابد.
زمانیکه مردم فاصله میان دو سیاره را محاسبه میکنند، معمولاً فاصله دو سیاره از خورشید را از هم کم میکنند.
اما مسئله این است که مردم تنها فاصله میان دو سیاره را زمانی محاسبه میکنند که در نزدیکترین فاصله از یکدیگر قرار دارند.
برخی زمانها زهره در طرف مقابل خورشید قرار دارد زیرا دو سیاره با سرعتهای متفاوتی حرکت دورانی دارند.
در این راستا محققان برای تفسیر این موضوع از یک تکنیک جدید ریاضی استفاده کردند تا فاصله میان سیارهها را اندازهگیری کنند.
این روش که نقطه-دایره نام دارد، فاصله میان دستهای از نقاط در مدار سیارات را میانگین میگیرد.
زمانیکه محققان با این تکنیک فاصله بین سیارات را اندازهگیری کردند، به این نتیجه رسیدند که در اغلب مواقع نهتنها سیاره عطارد نزدیکترین سیاره به زمین است، بلکه عطارد نزدیکترین سیاره به زحل و نپتون و باقی سیارات به حساب میآید.
محققان یافتههای خود را این گونه بازبینی کردند که جای سیارات در مدارهایشان در هر ۲۴ ساعت و به مدت ۱۰ هزار سال را مورد بررسی قرار دادند.
استیون بکویت از آزمایشگاه علوم فضایی و استاد ستاره شناسی در دانشگاه یو سی برکلی برای توضیح این موضوع مثالی میزند: تصور کنید شما در خانهای زندگی میکنید و همسایگان مجاور شما نیمی از سال را در جای دیگری زندگی میکنند. مثلاً شما در ویسکانسین هستید و همسایه کناریتان شش ماه سرد سال را در فلوریدا میگذارد. در واقع در طول زمستان افرادی که یک خانه آن طرفتر زندگی میکنند نزدیکترین همسایه به شما خواهند بود. اما بیشتر مردم به اشتباه همچنان میگویند که نزدیکترین همسایه آنهایی هستند که در شش ماه گرم سال در خانه مجاور هستند. این یک روش جالب برای تعریف مجدد نزدیکترین همسایه هست.
منبع:ایسنا
منبع: ساعت24
کلیدواژه: عطارد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۵۰۸۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا برای طوفانهای شدید خورشیدی در مریخ آماده میشود
دو فضاپیمای ناسا توجه ویژهای به افزایش سطوح تشعشعی که مریخ در طول نزدیک شدن به بیشینه خورشیدی امسال تجربه میکنند، خواهند داشت تا فضانوردان را برای ماموریتهای آینده به سیاره سرخ آماده کنند.
به گزارش ایسنا، هر ۱۱ سال یا بیشتر، خورشید به دلیل وجود میدانهای مغناطیسی قوی و دائما در حال تغییر، اوج فعالیت به نام بیشینه خورشیدی را تجربه میکند. در این دوره از چرخه خورشیدی، فرکانس و شدت لکههای خورشیدی روی سطح خورشید افزایش مییابد و شعلههای خورشیدی و پرتابهای جرمی تاجی ایجاد میکند که جریانهای قدرتمندی از تابش خورشیدی را به اعماق فضا میفرستد.
به نقل از اسپیس، در حالی که میدان مغناطیسی زمین تا حد زیادی از سیاره ما در برابر تأثیرات چنین طوفانهای خورشیدی محافظت میکند، مریخ از این محافظها برخوردار نیست، زیرا سیاره سرخ مدتها پیش میدان مغناطیسی جهانی خود را از دست داده است. در نتیجه، مریخ همراه با هر فضاپیمای ساکن در آن در برابر فعالیت شدید خورشیدی آسیبپذیرتر است.
بر اساس بیانیه آژانس فضایی ناسا، به همین دلیل است که مدارگرد ماون(MAVEN) و مریخنورد کنجکاوی ناسا برای مطالعه ذرات خورشیدی و تشعشعاتی که هم از بالای سیاره و هم از سطح آن به سمت مریخ میآیند، متحد میشوند.
شانون کوری(Shannon Curry)، محقق اصلی ماون، در بیانیهای گفت: برای انسانها و داراییهای روی سطح مریخ، ما دستاویز محکمی در مورد تاثیر تشعشعات در طول فعالیت خورشیدی نداریم. من واقعا دوست دارم امسال را در مریخ ببینم. رویداد بزرگی که میتوانیم قبل از رفتن فضانوردان به مریخ برای درک بهتر تابش خورشیدی آن را مطالعه کنیم.
هر دو فضاپیما با هم کمیت ذرات خورشیدی که به مریخ میرسند و میزان انرژی آنها را مطالعه میکنند. ابزار سنجش تشعشع کنجکاوی یا RAD، چگونگی تأثیر اتمسفر نازک سیاره را بر شدت ذراتی که به سطح مریخ میرسند، و همچنین چگونگی شکستن مولکولهای مبتنی بر کربن بر روی سطح توسط تشعشع را اندازهگیری میکند، که از این طریق محققان میتوانند میزان حفاظت را استنباط کنند. فضانوردان در حال کاوش مریخ ممکن است به آن نیاز داشته باشند.
دان هاسلر (Don Hassler)، محقق اصلی RAD میگوید: شما میتوانید یک میلیون ذره با انرژی کم یا ۱۰ ذره با انرژی بسیار بالا داشته باشید. در حالی که ابزارهای ماون به ذرات کم انرژی حساستر هستند، RAD تنها ابزاری است که قادر به دیدن ذرات پرانرژی است که از طریق جو به سطح، جایی که فضانوردان هستند، میرسد.
ماون و کنجکاوی پشت سر هم کار میکنند، به طوری که وقتی مدارگرد یک شعله خورشیدی را تشخیص داد، به تیم مریخنورد هشدار داده میشود که به دنبال تغییرات در دادههای RAD باشند. بنابراین، مأموریت ماون همچنین یک سیستم هشدار اولیه را برای سایر تیمهای فضاپیمای مریخ در زمانی که سطح تشعشعات افزایش مییابد فراهم میکند تا در صورت نیاز ابزارهای آسیبپذیر را خاموش کنند.
بیشینه خورشیدی امسال مصادف با شروع غبارآلودترین فصل در مریخ است که با گرم شدن اتمسفر سیاره در حضیض که نقطهای در مدار مریخ است که در آن نزدیک به خورشید قرار میگیرد، ایجاد میشود. اگر یک طوفان گرد و غبار جهانی همزمان با طوفان خورشیدی اتفاق بیفتد، میتواند درکی در مورد چگونگی تبدیل شدن مریخ به صحرای یخزده امروزی که در آن وجود دارد، ارائه دهد.
مقامات ناسا در این بیانیه میگویند: در حالی که آب کمی در مریخ باقی مانده است، بیشتر یخ در زیر سطح و در قطبها و برخی هنوز به صورت بخار در جو در گردش هستند.
آنها افزودند: دانشمندان نمیدانند که آیا طوفانهای گرد و غبار جهانی به بیرون راندن این بخار آب کمک میکنند و آن را در بالای سیاره بالا میبرند و در آن جا جو در طی طوفانهای خورشیدی از بین میرود یا خیر. یک نظریه این است که این فرآیند، که چندین بار در طول چندین سال تکرار شده، ممکن است توضیح دهد که چگونه مریخ با دریاچهها و رودخانهها به سیارهای تقریبا بیآب تبدیل شده است.
انتهای پیام